• ความเสี่ยงจากการผันผวนของราคาวัตถุดิบที่เปลี่ยนแปลงไปตามราคาตลาดโลก

► วัตถุดิบหลักที่ใช้ในการผลิตสินค้าของบริษัท ได้แก่ เหล็กแผ่นรีดร้อน (Hot rolled steel sheet) , เหล็กแผ่นรีดเย็น (Cold rolled steel sheet), เหล็กแผ่นชุบสังกะสี (Galvanized steel sheet (zinc)), เหล็กแผ่นเคลือบสังกะสีด้วยไฟฟ้า (Electro Galvanized steel sheet), แผ่นเหล็กเคลือบอลูซิงค์ (Aluzinc steel sheet), สแตนเลสแผ่น (Stainless steel sheet), และอะลูมิเนียมแผ่น (Aluminium sheet) เป็นต้น ซึ่งมีราคาผันแปรตามราคาเหล็กในตลาดโลกรวมถึงผันแปรตามนโยบายการจัดการด้านราคาวัตถุดิบเหล็กงานภาครัฐหรือหน่วยงานที่กำกับดูแลในประเทศ ทำให้บริษัทมีความเสี่ยงจากการผันผวนของราคาวัตถุดิบดังกล่าวในกรณีที่ราคาวัตถุดิบอยู่แนวโน้มที่จะปรับตัวสูงขึ้น หากบริษัทมีปริมาณการสำรองสต๊อควัตถุดิบไม่เพียงพอต่อความต้องการในการผลิตสินค้า ซึ่งอาจจะส่งผลกระทบต่อต้นทุน และอัตราการทำกำไรของบริษัท หากบริษัทไม่สามารถปรับราคาขายสินค้าให้เพิ่มขึ้นตามราคาวัตถุดิบที่ปรับเพิ่มขึ้นได้ สำหรับการดำเนินธุรกิจที่ผ่านมา บริษัทสามารถแสดงกราฟราคาวัตถุดิบประเภทเหล็ก 4 ประเภทหลัก ที่บริษัทสั่งซื้อจากผู้ผลิตในระยะเวลา 4 ปี (มกราคม 2555 – ธันวาคม 2558) ประกอบด้วย เหล็กแผ่นรีดร้อน (Hot rolled steel sheet) เหล็กแผ่นรีดเย็น (Cold rolled steel sheet) แผ่นเหล็กชุบสังกะสี (Galvanized steel sheet) และ เหล็กแผ่นเคลือบสังกะสีแบบไฟฟ้าหรือเหล็ก EG (Electro Galvanized steel sheet) ได้ดังนี้

► อย่างไรก็ตาม บริษัทมีฝ่ายจัดซื้อที่ติดตามราคาวัตถุดิบเหล็กอย่างใกล้ชิดเป็นรายวัน และด้วยประสบการณ์ของผู้บริหารที่มีความชำนาญและอยู่ในอุตสาหกรรมแปรรูปโลหะมานานเกือบ 20 ปี ทำให้บริษัทสามารถดำเนินธุรกิจได้อย่างต่อเนื่อง มีความสัมพันธ์อันดีกับผู้ผลิตวัตถุดิบเหล็ก และมีการพิจารณาการสั่งซื้อวัตถุดิบให้สอดคล้องกับการวางแผนการผลิตได้อย่างเหมาะสม

► ทั้งนี้ บริษัทมีนโยบายการสั่งซื้อวัตถุดิบเหล็กให้เพียงพอต่อความต้องการในการผลิตและสอดคล้องกับการวางแผนการผลิตของบริษัท ซึ่งการสั่งซื้อวัตถุดิบเหล็กออกเป็น 2 กลุ่ม คือ การสั่งซื้อวัตถุดิบเหล็กเมื่อได้รับงานโครงการจากลูกค้า เช่น ผู้รับเหมาโครงการและการสั่งซื้อวัตถุดิบเหล็กตามปริมาณสต๊อคขั้นต่า (safety stock) สำหรับการผลิตประมาณ 7 – 14 วันล่วงหน้า เพื่อป้องกันการขาดแคลนวัตถุดิบ ทั้งนี้ บริษัทไม่มีนโยบายเก็บวัตถุดิบไว้ในปริมาณมากๆ และไม่มีนโยบายในการเก็งกำไรจากราคาวัตถุดิบที่เปลี่ยนแปลงไปแต่อย่างใด

• ความเสี่ยงจากการพึ่งพิงแหล่งเงินทุนจากสถาบันการเงิน

► บริษัทมีการพึ่งพิงแหล่งเงินทุนในการดำเนินธุรกิจจากสถาบันการเงินในประเทศรวม 2 แห่ง โดย ณ วันที่ 30 กันยายน 2558 บริษัทมีภาระหนี้เงินกู้ยืมระยะยาวกับสถาบันการเงินรวม (รวมส่วนที่ครบกำหนดชำระภายใหนึ่งปี) เท่ากับ 53.45 ล้านบาท และเงินเบิกเกินบัญชีและกู้ยืมระยะสั้นจากสถาบันการเงินจำนวน 101.93 ล้านบาท เพื่อใช้ในการจัดซื้อ ที่ดินและก่อสร้างอาคารโรงงานผลิตสินค้าและโกดังเก็บวัตถุดิบและสินค้าสำเร็จรูปแห่งที่หนึ่งของบริษัท และใช้เป็นเงินทุนหมุนเวียนในการดำเนินธุรกิจของบริษัท ตามลำดับ

► ตามข้อกำหนดในสัญญาเงินกู้ยืมกับสถาบันการเงินในประเทศแห่งหนึ่ง (ทั้งวงเงินกู้ยืมระยะสั้นและวงเงินกู้ยืมระยะยาว) มีข้อจำกัดทางการเงินที่กำหนดให้บริษัทต้องรักษาระดับอัตราส่วนทางการเงินต่าง ๆ ได้แก่ การดำรงอัตราส่วน หนี้สินรวมต่อส่วนของผู้ถือหุ้น (Debt to Equity Ratio) ในเวลาใดๆ ในปี 2556 – ปี 2557 ไว้ไม่เกินกว่า 3 :1 เท่า ในปี 2558 ไม่เกินกว่า 2.5 :1 เท่า และตั้งแต่ปี 2559 เป็นต้นไป ไม่เกินกว่า 2 : 1 เท่า การดำรงอัตราส่วนความสามารถในการชำระหนี้ (Debt Service Coverage Ratio : DSCR) ไม่น้อยกว่า 1.25 เท่า และการดำรงอัตราส่วนความสามารถในการชำระดอกเบี้ย (Interest Coverage Ratio) ไม่น้อยกว่า 1.25 เท่า ที่ผ่านมาบริษัทสามารถดำรงอัตราส่วนทางการเงินดังกล่าวได้มาโดยตลอด และสำหรับงวด 9 เดือนแรกของปี 2558 สิ้นสุดวันที่ 30 กันยายน 2558 บริษัทก็สามารถรักษาระดับ อัตราส่วนทางการเงินดังกล่าวตามข้อกำหนดของสถาบันทางการเงินได้ โดย ณ วันที่ 30 กันยายน 2558 บริษัทมีอัตราส่วน หนี้สินต่อส่วนของผู้ถือหุ้น เท่ากับ 1.56 เท่า อย่างไรก็ตาม หากในอนาคตบริษัทมีการก่อหนี้สินเพิ่มสูงขึ้นในสัดส่วนที่มากกว่าการเพิ่มขึ้นของส่วนของผู้ถือหุ้น อาจส่งผลให้บริษัทไม่สามารถรักษาระดับอัตราส่วนทางการเงินตามข้อกำหนดของ สถาบันทางการเงินได้ แต่เนื่องจากในปัจจุบัน บริษัทอยู่ระหว่างการนำบริษัทเข้าจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์ฯ ซึ่งหากบริษัทสามารถเข้าจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์ฯ และระดมทุนจากประชาชนเป็นครั้งแรก (Initial Public Offering : IPO) แล้วเสร็จก็จะส่งผลให้ส่วนของผู้ถือหุ้นของบริษัทเพิ่มสูงขึ้น และอัตราส่วนหนี้สินต่อส่วนของผู้ถือหุ้นของบริษัทลดลงได้ นอกจากนี้ บริษัทจะนำเงินที่ระดมทุนจากประชาชนเป็นครั้งแรกไปชำระคืนเงินกู้ยืมสถาบันการเงินอีกบางส่วน ซึ่งจะสามารถลดความเสี่ยงจากการพึ่งพิงแหล่งเงินทุนจากสถาบันการเงินให้น้อยลงได้

• ความเสี่ยงจากการเปลี่ยนแปลงของอัตราดอกเบี้ย

► บริษัทมีความเสี่ยงจากอัตราดอกเบี้ยที่เกี่ยวเนื่องกับเงินกู้ยืมสั้นและเงินกู้ยืมระยะยาวกับสถาบันการเงินในประเทศ ซึ่งจะส่งผลกระทบต่อความผันผวนของต้นทุนทางการเงินของบริษัท โดยในปี2557 และงวด 9 เดือนแรกของปี 2558 บริษัท มีต้นทุนทางการเงิน (ดอกเบี้ยจ่าย) กับสถาบันการเงินในประเทศรวมทั้งสิ้น 11.25 ล้านบาท และ 9.29 ล้านบาท ตามลำดับ ซึ่ง ณ วันที่ 30 กันยายน 2558 บริษัทมีภาระหนี้เงินกู้ยืมจากสถาบันการเงินรวมทั้งสิ้น 155.38 ล้านบาท ประกอบด้วยเงินเบิกเกินบัญชีและกู้ยืมระยะสั้นจากสถาบันการเงินจำนวน 101.93 ล้านบาท และเงินกู้ยืมระยะยาวกับสถาบันการเงิน (รวมส่วนที่ครบกำหนดชาระภายใหนึ่งปี) เท่ากับ 53.45 ล้านบาท โดยเงินกู้ยืมจากสถาบันการเงิน มีอัตราดอกเบี้ยที่ปรับขึ้นลงตามอัตราตลาดในปัจจุบัน กล่าวคือ เป็นอัตราดอกเบี้ยที่อ้างอิงกับอัตราดอกเบี้ยสำหรับลูกค้ารายใหญ่ชั้นดี ประเภทเงินกู้ แบบมีระยะเวลา (Minimum Loan Rate : MLR) และอัตราดอกเบี้ยสำหรับลูกค้ารายใหญ่ชั้นดี ประเภทเงินเบิกเกินบัญชี (Minimum Overdraft Rate : MOR) ซึ่งเป็นอัตราดอกเบี้ยแบบลอยตัวเกือบทั้งหมด ดังนั้น หากเกิดภาวะที่อัตราดอกเบี้ยเงิน กู้ยืมเพิ่มสูงขึ้น จะส่งผลให้บริษัทมีภาระดอกเบี้ยจ่ายมากขึ้นตามไปด้วย อย่างไรก็ตาม สถานการณ์แนวโน้มอัตราดอกเบี้ยใน ปัจจุบันยังมีความผันผวนน้อย ดังนั้น ความเสี่ยงจากเปลี่ยนแปลงของอัตราดอกเบี้ยสำหรับบริษัทจึงอยู่ในระดับค่อนข้างต่ำ

• ความเสี่ยงจากการพึ่งพิงกรรมการและผู้บริหารหลักในการบริหารงาน

► เนื่องจากนายธานิน สัจจะบริบูรณ์ ซึ่งเป็นผู้ก่อตั้งบริษัทและดำรงตำแหน่งเป็นกรรมการ กรรมการผู้มีอำนาจลงนามประธานกรรมการบริหาร ประธานเจ้าหน้าที่บริหาร และเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ของบริษัทในสัดส่วนร้อยละ 17.03 ของทุนชำระแล้วของบริษัทก่อน IPO หรือ ร้อยละ 12.78 ของทุนชำระแล้วของบริษัทหลัง IPO โดยนายธานินฯ เป็นผู้มีประสบการณ์ในธุรกิจ มาเป็นเวลานาน เป็นผู้มีวิสัยทัศน์และมีหน้าที่โดยตรงในการกำหนดนโยบาย ทิศทางและการดำเนินธุรกิจหลักของบริษัท ดังนั้น หากมีการเปลี่ยนแปลงของกรรมการและผู้บริหารหลักรายดังกล่าว อาจทำให้บริษัทประสบปัญหาในการดำเนินธุรกิจ ในอนาคตก็ได้ ดังนั้น เพื่อเป็นการกระจายอำนาจการจัดการและลดความเสี่ยงในการพึ่งพิงกรรมการ บริษัทจึงจัดโครงสร้าง องค์กรให้มีการแต่งตั้งกรรมการผู้ทรงคุณวุฒิและมีประสบการณ์ในการบริหารและการดำเนินธุรกิจขึ้น และให้ผู้บริหารในระดับต่าง ๆ ได้มีส่วนร่วมในการตัดสินใจและกำหนดทิศทางของบริษัทมากขึ้น มีการกระจายอำนาจการบริหาร มีการกำหนดอำนาจหน้าที่ความรับผิดชอบในงานด้านต่างๆ อย่างชัดเจน อย่างไรก็ตาม นายธานิน สัจจะบริบูรณ์ ก็ยังจะเป็นผู้กำหนดนโยบายหลักของบริษัท และมีผู้บริหารแต่ละฝ่ายมีอำนาจตัดสินใจดำเนินการด้านต่าง ๆ ในรายละเอียด เพื่อลดความเสี่ยงจากการพึ่งพิงกรรมการและผู้บริหารหลัก